Փակել

Իմպլանտոլոգիա

Իմպլանտոլոգիան նոր հնարավորություն է՝ վերականգնելու կորցրած ատամները բնականին ամենամոտ տարբերակով։
Մեր ժամանակակից իմպլանտները ապահովում են դիմացկունություն, էսթետիկ տեսք և լիարժեք ֆունկցիոնալություն՝ վերադարձնելով Ձեզ անհոգ ծամելու և ժպտալու հաճույքը։

Ի՞նչ է Իմպլանտոլոգիան

Իմպլանտոլոգիան ստոմատոլոգիայի այն բաժինն է,որը զբաղվում է բնական ատամի բացակայության դեպքում իմպլանտի տեղադրմամբ:
Իմպլանտացիայի նպատակն է  վերականգնել ծամողական ֆունկցիան, դեմքի անատոմիան, առողջությունն ու բարձր էսթետիկան:
Ատամնային իմպլանտատը պատրաստված է կենսահամատեղելի բժշկական տիտանից, որը վիրահատական ճանապարհով ներ է դրվում ծնոտոսկրի մեջ: Տեղադրելուց  հետո իմպլանտի շուրջբ ձևավորվում է ոսկրային հյուսվածք, այսպիսով տեղի է ունենում իմպլանտի  սերտաճումը  ոսկրային հյուսվածքի հետ, որը հնարավորություն է տալիս իմպլանտին կատարել բնական ատամի արմատի դերը:
Այնուհետև տեղադրվում է իմպլանտի  բաղադրիչը մասը՝  նեցուկը , որը պտուտակի  օգնությամբ ամրանում է բուն իմպլանտին՝ հանդիսանալով  հիմք  հետագա ատամնապսակի համար:
Եվ այսպես, կարող ենք ասել, որ ատամնային իմպլանտը  բազմաբաղադրիչ կոնստրուկցիա է։ Ողջ կոնստրուկցիան իրենից ներկայացնում է հավաքովի կառուցվածք՝

  • իմպլանտ
  • նեցուկ
  • ատամնապսակ

Կան նաև այլ բաղադրիչ մասեր, օրինակ՝ լնդի ձևավորիչ:

Իմպլանտացիայի
դրական կողմերն են՝

  • Ֆունկցիայի լիարժեք վերականգնում: Ոչ մի այլ միջամտություն չի ապահովում ֆունկցիայի մաքսիմալ վերականգնում:
  • Ծառայության երկար ժամկետը: Իմպլանտը կարող է ծառայել 25-30 տարի
  • Հարևան ատամների առողջությունը պահպանելու ունակությունը (եթե այդպիսիք կան)
  • Պսակի հատվածի փոխարինման հնարավորությունը։ Ցանկության դեպքում հին ատամնային պրոթեզները միշտ կարելի է փոխարինել նորերով՝ փոխելով նրանց ձևը կամ գույնը
  • Էսթետիկ տեսքը ,քանի որ արհեստական ​​կառույցներն իրական ատամների տեսք ունեն։ Միայն մասնագետը կարող է մանրակրկիտ հետազոտության միջոցով գտնել տարբերությունները։ Ձեր շրջապատում ոչ ոք չի իմանա, որ դուք իմպլանտներ եք օգտագործում
  • Եվ իհարկե հարմարավետությունը: Բերանի խոռոչում բնական ատամներից չեն տարբերվում: Հիվանդները անհանգստություն չեն զգում սնունդը ակտիվ ծամելիս կամ ծիծաղելիս:

Իմպլանտացիայի ցուցումներն են՝

  • վերին կամ ստորին ծնոտում ատամների ամբողջական բացակայությունը
  • մեկ ատամի բացակայությունը
  • Վերականգնել մի քանի ատամների բացակայությունը: Անշարժ կոնստրուկցիայի տեղադրման հնարավորություն այնտեղ, որտեղ նախկինում հնարավոր էր միայն շարժական պրոթեզ տեղադրել:
  • Շարժական պրոթեզներ օգտագործելու անկարողությունը պայմանավորված՝ մասնագիտության առանձնահատկություններով, նյութերի նկատմամբ ալերգիայով, բերանի խոռոչում օտար մարմնի նկատմամբ փսխման ռեֆլեքսի առկայությամբ:

Իմպլանտացիայի հակացուցումներները բաժանում ենք երկու խմբի՝

  • բացարձակ
  • հարաբերական

Բացարձակ հակացուցումների առկայության դեպքում միջամտությունը խիստ հակացուցված է:

Դրանք են՝

  • Հեմոֆիլիան (արյան մակարդման խանգարումը)
  • Չարորակ ուռուցքները (քանի որ վիրահատական միջամտությունը կարող է ազդել ուռուցքի աճի և մետաստազների վրա)
  • Ճառագայթումը և քիմիաթերապիան ( քանի որ վնասակար ազդեցություն ունեն ոսկրային հյուսվածքի խտության և ամրության վրա)
  • Նյարդահոգեկան լուրջ խանգարումները (քանի որ հիվանդը չի կարողանում հէտևել բժշկի ցուցումներին)
  • Օստեոպորոզը (բնութագրական է ոսկրերի   թուլացումը, փխրունությունը)
  • Ալկոհոլիզմը  (պայմանավորված իմունիտետի անկմամբ, լավացման դժվարացմամբ)
  • Թմրամոլությունը (պայմանավորված օգտագործվող պրեպարատների նկատմամբ բարձր զգայունությամբ)
  • Հէպատիտ C-ն (բնութագրական են արյունահոսության ռիսկը, դանդաղ լավացումը, ինֆեկցման բարձր ռիսկը )
  • ՄԻԱՎ՝ մարդու իմունային անբավարարության վիրուս

Հարաբերական հակացուցումների առկայության դեպքում իմպլանտացիան պետք է կա՛մ որոշ ժամանակով հետաձգել, կա՛մ էլ հատուկ միջոցներ

Դրանք են՝

  • Անեմիան (սակավարյունությունը),միջամտությունից առաջ անհրաժեշտ է երկաթի և հեմոգլոբինի թվերը հասցնել նորմայի
  • Պարօդոնտիտը
  • Վահանաձև գեղձի հիվանդությունները (այս դեպքում իմպլանտացիան հնարավոր է հիվանդի կայուն վիճակի պայմաններում,երբ չունենք արյան բարձր ճնշում, անբարենպաստ հուզական վիճակ)
  • Շաքարային դիաբետը (տարիներ առաջ դիաբետը համարվում էր բացարձակ հակացուցում։ Սակայն այժմ էնդոկրինոլոգները հնարավորություն ունեն կայունացնել
  • հիվանդության ընթացքը և խուսափել բարդություններից։ Իսկ իմպլանտացիայի ժամանակակից մեթոդներն ու նյութերը պրոցեդուրան դարձնում են հնարավորինս անվտանգ)
  • Սիրտ-անոթային հիվանդությունները
  • 18-ից ցածր տարիքը (քանի որ ոսկրային հյուսվածքը այդ շրջանում դեռ աճում է)
  • Հղիությունը և լակտացիան
  • Կարիեսը
  • Ատամնաքարերը
  • Ինֆեկցիոն ու բորբոքային պրոցեսները
  • Կծվածքի խանգարումները
  • Կիստաների առկայությունը
Հարկ է նշել,որ բացարձակ հակացուցումները կարող են դառնալ հարաբերական և հակառակը։ Այդ իսկ պատճառով բոլոր ռիսկերը բացառելու համար ատամնաբույժ-իմպլանտոլոգի կոնսուլտացիան պարտադիր է:

Ինչպե՞ս է կատարվում իմպլանտ տեղադրելու բուժգործողությունը

Իմպլանտն իրենից ներկայացնում է պտուտակ, որը ներպտուտակվում է անմիջապես ծնոտոսկրի մեջ, ոչ թե լնդի, ինչպես սխալմամբ կարծում են շատերը: Լինդը լորձաթաղանթի բավական բարակ հատվածն է, որը ծածկում է ոսկրի միայն արտաքին մակերեսը, այդ իսկ պատճառով լինդը չի կարող իմպլանտ ներդնելու համար միջավայր ծառայել: Ոսկրային հյուսվածքի մեջ իմպլանտը տեղադրելու համար հարկ է լնդերի վրա կտրվածք անել և մերկացնել ոսկորը: Դրանից հետո հատուկ գայլիկոնի  և ֆրեզի օգնությամբ անհրաժեշտ տրամագծի բացվածք է կատարվում, որտեղ հետագայում ներպտուտակվելու է իմպլանտը: Ընդ որում, այդ բացվածքը պետք է խիստ որոշակի տրամագիծ ունենա և խիստ որոշակի խորություն, որ իմպլանտն այնտեղ ներպտուտակվի թեթև ջանք գործադրելով, ամուր նստի ոսկրի մեջ, առանց որևէ լրացուցիչ շարժումների: Արդեն տեղադրված իմպլանտի մեջ ներպտուտակվում է մանրէազերծ կափույրը՝ տիտանե նուրբ, փոքրիկ պտուտակը, որը կանխարգելում է ոսկրի և լորձաթաղանթի ներաճն իմպլանտի մեջ: Ներդրված կափույրով իմպլանտը վերևից փակվում է լնդով (որն առաջին փուլում կտրվել էր ու մի կողմ տարվել` ոսկրը բացելու համար) և լինդը կարվում է: Այդ գործողություններից հետո իմպլանտը համարվում է տեղադրված և սկսվում է վիրահատական վերքի ապաքինման փուլը: Այն տևում է միջինը 1-ից 3 շաբաթ, տևողությունը կախված է կատարված բուժգործողության  ծավալից և բարդության աստիճանից: Վերքն ապաքինվելուց հետո բժիշկը զննում է կատարում, անհրաժեշտության դեպքում նաև ռենտգեն հետազոտություն, այնուհետև հանում է կարերը:  Անցկացված բուժգործողություններից հետո անհրաժեշտ է սպասել , որ իմլանտը սերտաճի, որը սովորաբար լինում է 2-3 ամսվա ընթացքում:

Այնուհետև, պացիենտը վերադառնում է կլինիկա, որտեղ բժիշկ ստոմատոլոգը երկրորդ անգամ նուրբ կտրվածք է կատարում լնդի վրա, բացում է սերտաճած իմլանտը, պտտում հանում է կափույրը, և տեղադրում է լինդը ձևավորող սարքը: Տվյալ բուժգործողության իմաստը կայանում է նրանում,որ բժիշկն իմպլանտը դուրս է բերում բերանի խոռոչի մեջ և այն նախապատրաստում է ատամնապսակով ծածկելուն: Քանի որ իմպլանտի պարագիծը գործնականում միշտ փոքր է լինում ատամի պարագծից (այն հատվածում, որտեղ այն լնդի մեջ է մտնում), ապա այդ նույն ձևավորող սարքը լրացուցիչ լայնացնում է լինդը այնպես, որ պատրաստի ատամնապսակը սեփական ատամի տեսքն ունենա: Լնդի ձևավորումը տևում է 1-2 շաբաթ: Այնուհետև, դրոշմաթասակ է պատրաստվում և ուղարկվում ատամնատեխնիկական լաբորատորիա ատամնապսակը պատրաստելու համար:   

Brands